Dzień Flagi Narodowej

W życiu każdego narodu są takie chwile, które każdego zmuszają do zatrzymania się, zastanowienia, do odnalezienia w sobie, tych pokładów uczuć, które zbliżają a, z tego naszego zatomizowanego społeczeństwa, czynią jeden naród i każą się zastanowić nad głębią własnego człowieczeństwa i sensu.

Nie są to tylko dni wolne od pracy. Dla tej ogromnej części ludzi wiary, takimi dniami są, przede wszystkim, Boże Narodzenie i Wielkanoc, a dla Polskiego Narodu, to Dzień Niepodległości i Konstytucji 3-go Maja. W tych dniach świąt narodowych, swój patriotyzm okazujemy, wieszając polskie flagi, słuchając patriotycznych pieśni i może, uczestnicząc w okolicznościowych zgromadzeniach.

Jeszcze nie tak dawno, biało czerwone sztandary, na domach, w wielkich miastach, przed 1-szym majem, czy 22-gim lipca, wywieszał dozorca, a milicjant, w małych miejscowościach, na prywatnych domach, na których sztandar nie wisiał, chodził i straszył karą, jeśli ktoś nie chciał, lub zapomniał okazać radość z bycia członkiem państwa niewolnego.

Już w wolnej Polsce, jeszcze długo po 1989r., na wywieszenie narodowej flagi, trzeba było mieć pozwolenie, w innym wypadku, można było trafić do więzienia. Na szczęście, mamy to już za sobą.
Rozpoczął się w Polsce tzw. długi weekend. Czy jest on długi, czy krótki, wszystko jedno – mamy wolne. Oznacza to (niestety dla większości) tylko, że możemy wyjechać na daczę, i na grilla. Weekend -to angielskie słowo weszło już na stałe do słownictwa polskiego. Nawet komputerowy słownik poprawnej polszczyzny akceptuje to słowo, pisane poprawną angielszczyzną. Pisząc "łikend", poprawny politycznie komputer, sygnalizuje błąd. To już taki nowoczesny, współczesny, polski język?

Dzisiaj, poprawność polityczna nakazuje bić się w piersi za niepopełnione winy. Dzisiaj przepraszamy za antysemityzm, który podobno wyssaliśmy z mlekiem matki, nie możemy mówić o Niemcach, jako o tych, którzy wywołali II wojnę światową i upominać się u tego hitlerka z Moskwy o wyjaśnienie sprawy Katyńskiej, itp. Dzisiaj w ogóle, powinniśmy przepraszać wszystkich, że jeszcze jesteśmy Polakami. Powinniśmy także, pewnie, uczyć dzieci w szkołach, już nie angielskiego, bo kojarzy się z konkurencyjnymi, dla UE, Stanami Zjednoczonymi, a np. flamandzkiego. I uznać go za język zjednoczonej Europy.

Już z samochodowych tablic rejestracyjnych mają zginąć literki PL i maluteńkie barwy narodowe, a w ich miejscu, ma obowiązywać niebieska flaga z gwiazdkami.

Towarzysz Prodi, były aferalny szef mafii brukselskiej, a teraz, już nowy premier Włoch, o uśmiechu kretyna, jest zdania, że na najbliższej olimpiadzie, nie będzie już narodowych sztandarów. Będzie jedna reprezentacja Europy, z jednym błękitnym sztandarem z gwiazdami.

Patriotyzm, to postawa wyrażająca szacunek wobec tradycji i kultury, miłości do narodu i ojczyzny, które nas wychowały. Te mądre słowa, to definicja rządowa. Niestety, nie polskiego rządu Tak definiuje patriotyzm rząd japoński, a jego premier mówi: Patriotyzm, jest naturalnym uczuciem każdego obywatela i nie powinien stanowić tabu w społeczeństwie (podaję za tygodnikiem Ozon).

Dzisiejsza polska nowoczesność, już nie wie, co to patriotyzm. A jeśli komu przyjdzie ona na myśl, ma się kojarzyć z ksenofobią, nacjonalizmem, ekstremizmem, czy też wręcz faszyzmem. Czyli wszystkim tym, co, ich zdaniem, jest najgorsze. A więc trzeba z nim walczyć. Tłumić w zarodku, wykpiwać, ośmieszać i wyśpiewywać "Odę do Radości".

Obok święta Niepodległości i Konstytucji 3-go Maja, jest także jeszcze jedno, choć mało popularne, polskie patriotyczne święto - Dzień Flagi Narodowej - przypadające na 2-go maja.
Każde ze świąt patriotycznych, jest szczególne czczone przez znaczące, narodowe państwa całego świata. Do tych świąt społeczeństwo jest przygotowywane, a dzieci w szczególności, uczone są patriotyzmu, by w przyszłości, te narodowe, patriotyczne święta, były nie tylko, dniami wolnymi od pracy.

I tak np. w Japonii, nauka patriotyzmu, staje się obowiązkowym przedmiotem nauczania w szkołach. Jak donosi A. Dobiński z Tokio, burmistrz tego miasta "upomniał pisemnie około 200 nauczycieli odmawiających śpiewania hymnu, a pięciu, najbardziej opornych, zwolnił z pracy". Nakazał także "umieszczenie flagi narodowej w centralnym miejscu, na placu akademii. Podczas śpiewania hymnu, wszyscy nauczyciele muszą stać, z twarz zwróconą w stronę flagi".

Dla Francuzów, najważniejszym przejawem patriotyzmu jest używanie tylko i wyłącznie języka francuskiego i kupowanie tylko francuskich produktów, we francuskich sklepach. Charakterystyczne jest, że np. prezydent Chirac, publicznie zbeształ, jednego z francuskich związkowców, który na marcowym szczycie UE, przemawiał do przywódców Europy po angielsku, i zdenerwowany, opuścił salę.

Amerykanie zaś, mówią krótko: Kocham swój kraj i jestem z tego dumny. Widziałem, jak mały chłopczyk, w wieku przedszkolnym, bawiąc się na dywanie klockami Lego, usłyszał, grający, w telewizji, hymn narodowy. Natychmiast rzucił klocki, zerwał się na równe nogi i stanął na baczność, z dłonią na sercu. Spytałem, dlaczego tak się zachowuje. Odparł: przecież jestem Amerykaninem.

W okresie prowadzenia działań wojennych, Amerykanie chodzili z żółtym wstążeczkami na ubraniu i szerokimi, żółtymi wstęgami obwiązywali drzewa. Wszystko to na znak łączności duchowej z własnymi żołnierzami, walczącymi o wolność i bezpieczeństwo w innych krajach. I tej intencji modlono się w kościołach. W USA, każdy, okazuje swój patriotyzm, jak potrafi i jak chce. Ale każdy chce. Nie trzeba nikogo zmuszać. Na ogół, każdy ma w domu jakieś symbole narodowe - małe flagi, popielniczki, figurki, ubiory (w tym bieliznę) pościel, różne gadżety, jak długopisy, czy breloczki. Jeżdżą samochodami z umocowanymi narodowymi symbolami. Lecz, prawie każdy, przed własnym domem, na wysokim maszcie, umieszcza narodową flagę. I to nie tylko w szczególnych dniach świątecznych.

Wszyscy patrioci wszystkich krajów, są dumni z przynależności do własnego kraju, dumni z jego historii i kultury. Ten patriotyzm, to miłość do wolności, do ojczyzny, która im tę wolność gwarantuje, do religii i własnego języka - słowa. Swój patriotyzm, wyrażają właśnie, poprzez symbole. Tym najważniejszym jest narodowa flaga.

Tak więc, pokochajmy własny kraj. Jaki by on nie był, ale jest nasz, polski. Pokochajmy Polskę. Nie wstydźmy się okazywać tej miłości, nie wstydźmy się mówić po polsku. Nie zaśmiecajmy naszego, pięknego, polskiego języka. I brońmy wszystkiego, co polskie. A przede wszystkim, brońmy naszej niepodległości i nie pozwólmy, aby, ktokolwiek, tę polskość poniewierał, opluwał i niszczył.

I, jeśli ktoś może, wyjeżdżajmy na majówkę, a nie na weekend!

Inaczej nie tylko nie zbudujemy IV Rzeczypospolitej. Inaczej zginiemy.

Bracie Polaku. Wywieś polską flagę narodową. Tylko polską.
I bądź dumy!