Obsesja

Czy to już grypa czy tylko przeziębienie? Coraz więcej ludzi związanych z byłą Unią Wolności i byłą PZPR wpada w panikę, wietrząc zbliżający się nieuchronnie okres rozliczeniowy.

Nerwowość przechodząca w obsesję jest rzeczywiście w pełni uzasadniona. Ta choroba dla niektórych powinna okazać się śmiertelną, stąd ten bezwzględny atak i totalna krytyka wszystkiego, czego tylko dotyka ręka Marcinkiewicza. Motorem, wręcz lokomotywą tej zmasowanej akcji jest bez wątpienia Gazeta Wyborcza - dozgonnie lojalna wobec "układu", wymyślająca codziennie nową intrygę, która przechwytywana jest natychmiast i obrabiana przez jej kolegów dziennikarzy radiowo-telewizyjnych, by powodować chaos i pyskówkę na medialnej scenie. Taktyka jest prosta: zadymić rzeczywisty problem, zniechęcić ludzi do polityki, skompromitować tych, którzy rzeczywiście dążą do osądzenia zbrodniczego systemu komunistycznego i rozliczenia pseudoreformatorów ostatnich 16 lat, szczególnie w kwestii prywatyzacji i praworządności.
W tej obsesji uczestniczy wiele środowisk zainteresowanych tym, aby w Polsce nic się nie zmieniło. Techniki są różne; czasami wymyśla się prowokacje i przedziwne pułapki, w które wpadają mniej doświadczeni politycy. Następnie - to już standard, konferencja prasowa, ośmieszenie naiwniaka i sygnał do społeczeństwa, że rządzą wami nieudacznicy.

Jednak w ostatni piątek ta krytyka osiągnęła apogeum i jak w takich przypadkach często bywa, tak i tym razem stwórca odebrał - organizatorom kolejnej intrygi, rozum. Tym razem, "platformiści" postanowili przypuścić frontalny atak na ministra sportu za to, że polscy olimpijczycy nie osiągnęli żadnych wyników. Zrobiono to po chamsku nie czekając choćby do zakończenia igrzysk i to się zemściło, bo właśnie w tym dniu jakby w "geście Kozakiewicza", Justyna Kowalczyk zdobyła brąz a następnego dnia Tomasz Sikora dołożył jeszcze srebro. Ten pracowity dla intrygantów dzień Donald Tusk zakończył stwierdzeniem, że jakoby marszałek uczestniczy w korupcji politycznej a prezydent zbyt przywiązany jest do PiS-u. No cóż, tylko nadzieja w nim pozostała, że może...chociaż ptasia grypa pomoże w wyeliminowaniu znienawidzonych bliźniaków.

Ostatnio eksperci od przepowiadania pogody stwierdzili, że w tym roku nie będzie wiosny i zima przeciągnie się aż do maja. Nie powinniśmy się zatem dziwić, gdy pewnego dnia dowiemy się, na specjalnie zorganizowanej konferencji prasowej, że to wina rządu.

To prawda, że rząd niewiele zrobił, szczególnie w gospodarce i daleko mi do pochwał, ale jak ma się skupić nad meritum, skoro kilka razy dziennie musi zwoływać konferencje i dementować głoszone rewelacje. Jeśli jeszcze do niedawna brak było większości sejmowej niezbędnej przy wprowadzaniu ustaw a teraz po zawiązaniu paktu, gdy koalicjanci programowi intrygują tylko po to, by o nich wyborcy nie zapomnieli. I wreszcie, gdy powstała przeciwko nim szeroka koalicja złożona z postkomunistów, przeróżnej maści byłych funkcjonariuszy, socliberałów, części hierarchii kościelnej i mniejszości seksualnych. W tych gierkach najbardziej poszkodowanymi są zwykli obywatele, zmęczeni biurokracją i korupcją, mający już dość rozgrywek ponad ich głowami.

W III RP oprócz rządu Olszewskiego, takiej krytyce nie podlegał jeszcze żaden zaczynający pracę gabinet, dlatego tym bardziej wnikliwie należy przyjrzeć się temu zjawisku i jak najszybciej wyciągnąć wnioski, bo może być tak, że już nigdy nie będzie okazji, choćby z powodu różnego rodzaju przedawnień, by rozliczyć do końca szkodników naszej Ojczyzny działających na przestrzeni ostatnich 60 lat.

Zbyszek Skowroński
sekr. ONP-LP
Warszawa 26 luty 2006r.
www.onp-lp.org