Gra w trzy kubki

Ile razy wziąłeś/aś udział w grze, w której zasady podobne są do gry w trzy kubki? Ile razy udało Ci się wygrać?

Kosteczka lata pomiędzy kubkami zachęcając nas do dalszej gry. Kiedy skończy się gra? Nigdy, bo takie są jej reguły.

Reguły ustalone z góry, do których źródeł nie mamy dostępu. Gra głupiego wciąga wszystkich, bo taka jest jej siła rażenia. Bomba atomowa zabija, ta zaś zniewala. Dostaje się do naszych uszu i oczu, przemierzając nozdrza, kanały uszne, i neurony, paraliżuje nam mózg. Wierci się jak rozpędzona kostka, zmuszając nas do odpowiednich ruchów, myśli i poczynań.

Kto w niej gra, zazwyczaj traci kontakt z rzeczywistością. Oczywistości odchodzą w zapomnienie, punktem centralnym staje się rywalizacja i sterowana obserwacja, która wydaje nam się naszym osobistym odruchem.

Dziś kosteczka kula się do kubka PiS, jutro do PO, jeszcze później do najpopularniejszego w Polsce radia. Wypadają różne cyfry, zazwyczaj jednak z góry ustalone i zaprogramowane. Nowoczesna nauka to bardzo pożyteczne narzędzie manipulacji. Mimo, że nic z tego nie wynika, ważna jest gra, która mądra być nie musi, ważne że umysły szarych ludzi kusi.

Głośny, liczny i aktywny tłum, to podstawowe narzędzie wywierania wpływu. Nie ważne, że udaje, ważne że potrafi pociągnąć za soba miliony.
Miliony nieświadomych ludzi, skłóconych, rozbitych, czasem już w ziemię ostro trumną zarytych, poddanych jest hipnozie.

Hipnozie będącej złudzeniem rzeczywistości, która lepszą powinna być, jednak nikomu zmieniać się jej jak na razie nie zachciało. Zmieniono kubki, zmieniono kostkę, reguły pozostały te same...

Czy się zmienią? Nie, dopóki nie przestaniemy grać w perfidną grę pt. kto jest gorszy...