Oświadczenie

Kraków, Lublin, Poznań, Rzeszów, Warszawa, Wrocław, dnia 31 marca 2004 r.

Oświadczenie w sprawie referendum z czerwca 2003 r. o przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej

Grudniowy szczyt Unii Europejskiej w 2003 r. w Brukseli unaocznił i potwierdził przewidywania i ostrzeżenia, że UE w jej obecnym kształcie jest przeciwieństwem takiego modelu jednoczenia Europy, jakiego oczekują narody europejskie. Potrzebują one bowiem modelu jedności zbudowanego na właściwym rozumieniu GODNOŚCI CZŁOWIEKA i NARODU, zgodnego z nauką Kościoła katolickiego. Szczyt grudniowy wyraźnie potwierdził, że przyjęty przez Unię system budowy jedności europejskiej nosi wszelkie znamiona totalitaryzmu, że jest bezwzględnie narzucany jej członkom i konsekwentnie wdrażany. Liczenie więc na możliwość zmian przyjętego kierunku budowy Unii jest kompletnym złudzeniem i naiwnością. Unia tworzy superpaństwo wojującego ateizmu, co potwierdzają projekt traktatu konstytucyjnego i inne działania. To zaś oznacza, że Polska wtłoczona w struktury Unii Europejskiej będzie nadal degradowana jako największa przeszkoda w tworzeniu ateistycznego i totalitarnego "ładu".
Przed referendum Naród nasz był fałszywie informowany i oszukany w sprawie warunków akcesji Polski do UE. Wynik referendum akcesyjnego, przeprowadzonego w czerwcu 2003 r., był wymuszony zakłamaną propagandą medialną oraz ukrywaniem i blokowaniem prawdziwych informacji o Unii Europejskiej i o warunkach akcesji narzuconych Polsce w Kopenhadze w grudniu 2002 r. Ponadto na szczycie w Brukseli w grudniu 2003 r., a więc już po referendum z czerwca 2003 r., UE zmieniła jednostronnie te warunki zdecydowanie na niekorzyść Polski. To spowodowało, że społeczeństwo polskie uważa wynik referendum za nieaktualny, a rządy RP prowadzące negocjacje akcesyjne bez skutecznej obrony polskich interesów całkowicie utraciły poparcie. Polska ma podstawę do uznania nieważności referendum i ponownej negocjacji warunków akcesji.
W tej sytuacji zachodzi konieczność jednoznacznego określenia polskiej racji stanu i weryfikowania na tej podstawie warunków akcesji Polski do Unii Europejskiej. Można także będzie oceniać działalność rządzących, wzmacniać jedność Polaków w służbie Ojczyźnie oraz uczciwie współdziałać z innymi narodami.

ks. prof. dr hab. Czesław Bartnik
prof. dr hab. Kazimierz Bielenin
doc. dr praw Olgierd Baehr
prof. dr hab. inż. Włodzimierz Bojarski
prof. dr hab. Stanisław Borkacki
prof. dr hab. Rafał Broda
prof. dr hab. inż. Zbigniew Dmochowski
prof. dr hab. inż. Andrzej Flaga
prof. dr inż. Bolesław Fleszar
prof. dr hab. Bogumił Grott
prof. dr hab. Maria Grynia
prof. dr hab. Zbigniew Jacyna-Onyszkiewicz
dr hab. Jerzy Konior
prof. dr hab. Edmund Kozal
prof. dr hab. inż. Ryszard Kozłowski
prof. dr hab. Aleksander Krzymiński
prof. dr hab. Stefan Kurowski
prof. dr hab. Jerzy Marcinek
prof. dr hab. inż. Maciej Mazurkiewicz
prof. dr hab. Olgierd Nowosielski
prof. dr hab. Edward Prus
prof. dr hab. Anna Raźny
prof. dr hab. inż. Julian Sokołowski
prof. dr hab. inż. Jan Szarliński
prof. dr hab. Henryk Szydłowski
prof. dr hab. inż. Jacek Walczewski
prof. dr hab. Edward Wierzchoś
prof. dr hab. Tadeusz Włudyka
prof. dr hab. Wojciech Wrzesiński
prof. dr hab. Zygmunt Zagórski
prof. dr hab. Kazimierz Zając
ks. prof. dr hab. Stanisław Ziemiański
prof. dr hab. inż. Jacek Zimny
prof. dr hab. Zbigniew Żmigrodzki