Dodawanie komentarza

Do tematu: Gdzie Einstein się mylił?

Gdzie Einstein się mylił?

NASA/r.n. | 2006-03-23 17:28:01

Rozważmy sytuację braci bliźniaków. Jeden z nich dostaje pracę jako astronauta i udaje się rakietą w daleką przestrzeń kosmiczną, drugi zostaje na naszej planecie. Gdy astronauta wraca do domu, odkrywa że jest młodszy od swojego brata.

To paradoks bliźniąt Einsteina i choć brzmi dziwnie, jest prawdą. Teoria względności mówi nam, że im szybciej przemieszczasz się w kosmosie to tym wolniej leci Ci czas (względem zewnętrznego punktu odniesienia).

Wielu naukowców twierdzi natomiast, że takie podróże w kosmosie mogą mieć zupełnie odwrotny skutek.

"Problem paradoksu Einsteina nie obejmuje biologii - a dokładniej promieniowania kosmicznego związanego ze starzeniem", mówi Frank Ciucinotta, szef badań NASA dotyczących promieniowania kosmicznego w Johnson Space Center.

Gdy astronauta przemierza kosmos jego chromosomy są narażone na penetrację przez niesamowicie niebezpieczne promieniowanie, które uszkadza telomery, będące małymi "czapkami" na zakończeniach DNA. Tutaj na Ziemi, utrata telometrów jest związana głównie z procesem starzenia.

Do tej pory (sic - kto odwiedzał Księżyc?) promieniowanie kosmiczne nie było głównym problemem NASA. Znajdujący się w przestrzeni okołoziemskiej ludzie są bowiem chronieni przez ziemskie pole magnetyczne, dlatego też szkodliwe oddziaływanie promieniowania kosmicznego jest bardzo małe.

Zobacz koniecznie:
Pasy Van Allena

W 2018 roku NASA planuje wysłać ludzi poza strefę ochronną - na Księżyc, ewentualnie na Marsa. Astronauci w jednej chwili bedą narażeni na działanie promieniowania kosmicznego setki razy przekraczającego miesięczną dozwoloną dawkę. NASA planuje więc przeprowadzić testy czy wpływ promieniowania kosmicznego faktycznie ma związek z procesem starzenia.

"Obecnie mamy bardzo mało informacji o wpływaniu promieniowania kosmicznego na telomery", mówi Jerry Shay, biolog komórkowy z Uniwersytetu Texas Southwestern Medical Center w Dallas.

Telomery są krótkimi, powtarzalnymi sekwencjami DNA, występującymi na końcu chromosomów. Podczas replikacji DNA dodawane są do końcowych odcinków DNA. Odkrywają znaczącą rolę w procesie starzenia komórkowego - kolejne podziały komórkowe zawierają coraz krótsze "czapki" telomerowe, w wyniku czego ich żywotność jest coraz krótsza (są słabsze). Większość ludzkich komórek potrafi sie dzielić od 50 do 100 razy - a wszystko to przez zanik telomerów. Wieczne i nieznisczalne telomery to być może... wieczne życie.


Mikrosłuchawka
+ Dodaj komentarz

Komentarze (9):

Droga Redakcjo,

...
~Antymoher 2006-05-06 02:53:12


ziemski paradoks bliźniąt

...
~EZOP 2006-04-29 04:56:43


Księżycowe loty fikcją

...
~mindmax 2006-04-25 05:12:49


Nigdzie [3]

...
~Naukawiec 2006-03-26 00:54:51


Tu jest gadka o... [1]

...
~Amant Wszech Czasów 2006-03-24 06:24:05





Nieprzerwanie od 2004 roku!

PARTNERZY:
Stanisław Michalkiewicz
Nasze kanały RSS:
główny
O NAS:
REKLAMA:
zobacz ofertę