Bomba atomowa Hitlera?

Niemiecki
historyk twierdzi w swojej książce, której premiera miała miejsce w poniedziałek,
że nazistowscy naukowcy z powodzeniem przetestowali broń jądrową już w
ostatnim miesiącu drugiej wojny światowej.
Rainer Karlsch popiera swoją tezę najnowszymi badaniami
przeprowadzonymi przez Rosjan, a także dowodami pochodzącymi z
zachodnich archiwów oraz z jednego z miejsc, w których wykonano próby.
Uważa on, iż bardzo ważnym w tej sprawie jest fakt posiadania przez
Niemców reaktora atomowego w pobliżu Berlina. Kolejnym istotnym
odkryciem jest odnalezienie śladów przeprowadzanych testów w Turyngii i
na Morzu Bałtyckim.
Według Karlscha posiadana przez nazistów broń była dużo "mniejsza" niż
ta użyta w Hiroszimie i Nagasaki. Twierdzi on, że próba przeprowadzona
w Turyngii ok. 3 III 1945r. zniszczyła obszar około 500 metrów
kwadratowych zabijając kilkuset więźniów obozu koncentracyjnego.
Nie została jednak nigdy użyta na większą skalę, ponieważ nie nadążono
z rozpoczęciem jej masowej produkcji. Były również problemy z
transportem materiału radioaktywnego oraz opracowaniem "bezpiecznego"
sposobu detonacji.
Fakt posiadania odpowiedniej wiedzy pozwalającej na wytworzenie bomby
atomowej przez Niemców nie był jednak powszechnie znany. Przyczyną tego
było najprawdopodobniej to, że w badania te była zaangażowana bardzo
mała grupka naukowców. Dużo dokumentów zostało zniszczonych
bezpośrednio przed interwencją aliantów. Udało się jednak znaleźć
krótką notatkę napisaną przez rosyjskiego szpiega działającego na
zlecenie Stalina. Donosi on o dwóch ogromnych eksplozjach, które to
miały miejsce 3 marca 1945 roku.
Karlsch w swojej książce zacytował także słowa naocznych świadków,
którzy twierdzą, że wybuchom towarzyszyły zjawiska świetlne o bardzo
dużej intensywności. Świadkowie opisują również konsekwencje z jakimi
się spotkali w wyniku uczestnictwa w próbach atomowych (długotrwałe
bóle głowy i nudności).
Autor zamieścił również badania stwierdzające obecność występowania
radioaktywnych izotopów w miejscu, gdzie zostały przeprowadzone próby.
Wydanie tej pozycji zapoczątkowało wiele dyskusji na tematy w niej
poruszane. Nie zdawano sobie bowiem sprawy, że badania uranu były aż
tak zaawansowane już pod koniec drugiej wojny światowej. Sceptycy tej
teorii są przekonani, że autor napisał swoje dzieło w sposób świadczący
o jego niekompetencji.